Hoe leest doofblinde SWODB vrijwilliger Marloes?

Hoe zoek je 0 apr 22, 2016 990

Transcriptie gesproken tekst:
Hallo! Mijn naam is Marloes. Ik ben praktisch doofblind. Ik heb een zicht van ongeveer 5% en ik draag twee paarse hoorapparaten.

Vandaag wilde ik het gaan hebben over lezen. Hoe leest een doofblinde nou eigenlijk?

Vanaf mijn vierde levensjaar tot ongeveer 5 jaar geleden, las ik met veel plezier gewone zwartdruk boeken. De gewone papieren boeken zoals iedereen die kent.
Ik ben een echte boekenwurm. Echter zo´n vijf jaar geleden begon ik daar moeite mee te krijgen. Ik kon de kleine lettertjes niet meer goed zien. Dus ik moest op zoek naar andere leesvormen.
Nu ben ik ook zwaar slechthorend dus gesproken boeken zijn voor mij niét de oplossing. Het kost mij veel meer energie dan dat het oplevert.
En lezen moet natuurlijk wel leuk zijn.
Dus ik ben braille gaan leren. Dat heb ik overigens al geleerd toen ik nog gewone zwartdruk boeken kon lezen en daar pluk ik nu de vruchten van. Ik kan het best aardig, met best aardige snelheid. En ik hoef ook braille niet meer te vertalen in mijn hoofd. Ik kan dus gewoon lekker opgaan in het verhaal.

Hier zien jullie zo´n brailleboek of, althans, een band. Want een brailleboek is in feite veel groter dan één band. Dat komt omdat een brailleteken veel meer ruime inneemt dan één gewoon lettertje dat in zwartdruk dat normaal gesproken doet.
Eén brailleteken is misschien wel zo´n centimeter breed.
Hier staan ongeveer 26 regels. En er staan maar maximaal 4 of 5 woorden op één regel. Dat betekent dat je dus, dat hier dus veel minder woorden op staan dan op een gewone zwartdruk bladzijde. Daarbij komt ook nog dat een zwartdruk boek meestal kleiner is qua formaat. Dit is A4, maar in gewoon zwartdruk boek is meestal de helft er van.

Daar zien jullie een voorbeeld; een brailleboek. Dit is het boek “Twee wegen” van Per Petterson. Dat neemt 12 banden in beslag en je ziet het is een hele berg met braille banden voor één boek.
En dan is dit nog niet eens een heel dik boek, het is maar een gewoon een dun boekie. Dus ik begrijp als ik bijvoorbeeld nou “De ontdekking van de hemel” van Harry Mulisch, zo’n dik boek, zou willen lezen in braille? Dan dien ik te verhuizen naar een groter appartement.

Hier zien jullie nog wat leuke dingen. Dit is een brailletypemachine. Hiermee kan ik braille, zelf braille schrijven. Hier zit dus een heel eenvoudig toetsenbord. Deze drie hier en deze drie hier, dat zijn, die corresponderen met de zes puntjes die een brailleteken maximaal kan hebben.
Zit een spatiebalk tussen, een terug-toets – een soort backspace – en een entertoets.
En zo kan ik dus hele mooie briefjes schrijven. Het is een heel mooi apparaat en heel robuust, niet kapot te krijgen! Maar ze zijn wel heel erg duur: een paar duizend Euro.
(op de achtergrond klinkt een knal)
Ohw een knal!

Uhm.. Dit is een reglette. Hiermee kun je met de hand braillebriefjes schrijven.
Je stopt dan een briefje of een papiertje tussen deze reglette. Doet hem weer dicht en dan kan je met een prik, een soort prikpen, braillepuntjes IN het papiertje stansen. En zo kan je dus zelf iets schrijven. Dat is heel arbeidsintensief, je bent echt een hele tijd bezig voordat je een paar regeltjes hebt. Deze reglettes heb je overigens ook op A4 formaat waar je dus een A4 vel tussen kunt doen. Maar je bent een behoorlijke tijd bezig. Het is tijdrovend. Maar ze zijn wel natuurlijk veel goedkoper dan zo’n machine.

En dan heb je nog iets heel moois. En dat is de zogenaamde brailleleesregel. Deze heeft bluetooth en een accu. Dus ik kan hem gewoon draadloos meenemen en draadloos verbinden met bijvoorbeeld mijn iPhone. En zo kan ik álles wat op het schermpje van mijn iPhone staat, lezen op deze leesregel met braille. Dit wordt dan weergegeven in braille en kan je hier klikken voor de volgende regel.
En zo kun de dus alles op je telefoon tóch lezen. Zitten ook navigatietoetsen op waarmee je je telefoon ook nog kunt bedienen. Een heel mooi apparaat!

Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik persoonlijk, en dat is écht een persoonlijke keuze, papieren braille lekkerder vind lezen, fijner vind lezen dan elektronische braille. Dit zijn best wel scherpe puntjes. Het leest wel uhmm het is wel duidelijker. Maar ja papieren braille kan tuurlijk bijvoorbeeld inkreuken, indeuken maar toch vind ik het, vind ik het toch fijner papieren braille. Misschien is het wel dezelfde discussie als het papieren zwartdruk boek tegenover de eBooks?

Nou willen jullie nog meer weten over doofblindheid? En over de onderzoeken die daarvoor gedaan worden? En waar wij ook veel steun bij nodig hebben. Kijk dan eens op www.swodb.nl. We zijn ook te vinden op Facebook en Twitter.

Oké dit was het weer. Tot de volgende keer! Doehoeg!!